επαρέσκομαι

ἐπαρέσκομαι (AM)

μσν.

είμαι ευχαριστημένος, ικανοποιούμαι

αρχ.

(κατά τον Ησύχ.) «ἐπηρέσσατο

εὐαρέστους ἐποίησεν».

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + αρέσκομαι. Η λ. μαρτυρείται από το 1766 στον Ευγ. Βούλγαρι].